REVIEW EVERYTHING

The Prince is back! Μπορεί να μην είναι σαν ζωγραφιά (στην κυριολεξία) όπως τον είδαμε πριν δύο χρόνια, ούτε να αποπνέει έναν oriental μυστικισμό όπως στην προηγούμενη γενιά, αλλά... ένα αλματάκι θα το ρίξει! Η σειρά Prince of Persia συνεχίζεται και μαζί με τη – φαινομενικά καλή - ταινία κυκλοφορεί και ένα παιχνίδι “back to basics” από την Ubisoft.Ξεχάστε ότι είδατε στο PoP του 2008, πάνε τα cel-shaded γραφικά και ο Prince με τους ζωγραφισμένους κοιλιακούς. Γυρνάμε πίσω στην ρεαλιστική απεικόνιση με έναν πρίγκιπα που του χάλασαν την μόστρα αλλά του έφτιαξαν το animation.

Η ιστορία του The Forgotten Sands εκτυλίσσεται ανάμεσα στο Sands of Time και το Warrior Within. Ο πρίγκιπας γυρίζει στο βασίλειο του. όπου επικρατεί ένα συμπούρμπουλο. Το παλάτι φλέγεται, ο κόσμος σκουντουφλάει πανικόβλητος και ο αδερφός του πρίγκιπα τρέχει να κρυφτεί! Ο πρωταγωνιστής μας αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την δύναμη της άμμου για να σώσει το βασίλειο του αλλά τελικά το μόνο που καταφέρνει είναι να φέρει ξανά στη ζωή τον στρατό του Σολόμωντα (πάλι θάλασσα τα έκανε). Αποστολή μας, ως επακόλουθο, είναι να επαναφέρουμε την τάξη στο βασίλειο και να σώσουμε τον αδερφό μας που έμπλεξε σε κάτι περιπετειούλες (φταίνε οι κακές παρέες και η πολλή άμμος).

Στο ξεκίνημα το παιχνίδι θυμίζει αρκετά το Sands of Time και θα νιώσετε ένα deja-vu και ρίγη συγκίνησης (πάρτε χαρτομάντιλα), καθώς ξεκινάει όπως και το SoT ρίχνοντάς σας στο πεδίο της μάχης και μαθαίνοντάς σας τις κινήσεις εν μέσω οχλαγωγίας και πυρών. Αλλά προχωρώντας θα δείτε ότι πιο πολύ θυμίζει Warrior Within με την σκοτεινή του ατμόσφαιρα και τις ύπουλες παγίδες.

Κύριος στόχος μας στο παιχνίδι είναι να φτάσουμε από το σημείο Α στο σημείο Β όσο πιο εντυπωσιακά και περίπλοκα γίνεται. Γιατί να περπατήσω για να φτάσω απέναντι αφού στο δωμάτιο υπάρχουν κουρτίνες, πολυέλαιοι, κολώνες, σιντριβάνια και άλλα αντικείμενα, ικανά να αντέξουν το βάρος μου; Να πάνε χαμένα τόσα pixels; Θα σκαρφαλώσω, θα πηδήξω, θα κρεμαστώ, θα πέσω, θα γυρίσω το χρόνο πίσω, θα ξαναπέσω, θα βρίσω την Ubisoft, θα περπατήσω στον τοίχο και τελικά θα φτάσω στο πολυπόθητο σημείο Β για να δω ένα υπέροχο βίντεο ενός λεπτού, που θα μου δείχνει το περιβάλλοντα χώρο αποκαλύπτοντας μου τις επόμενες ακροβατικές μου κινήσεις, πριν ξεκινήσω ξανά τις μαϊμουδιές. Και με τις παραπάνω τέσσερις γραμμές, συνοψίζεται το καινούριο Prince of Persia.

Καλά έχει και άλλα πράγματα να κάνεις, άλλα το 80% του παιχνιδιού είναι γεμάτο άλματα. Αυτό δεν είναι παιχνίδι, το τσίρκο Medrano είναι. Μόνο η γυναίκα με τα μούσια και τα λιοντάρια λείπουν για να κόψουμε εισιτήρια. Άλλα όσα ακροβατικά κι αν κάνεις δεν σου δίνει πουθενά την αίσθηση το παιχνίδι ότι κινδυνεύεις με κάποιο, κατά λάθος πέσιμο. Ο Prince είναι πολύ άνετος ακόμα και στα πιο δύσκολα και δεν φοβάται μην γκρεμοτσακιστεί πουθενά. Φαίνεται ότι το κάνει τόσο φυσικά και ότι όπου κι αν πηδήξεις θα προσγειωθείς εκεί που πρέπει (το οποίο δεν ισχύει πάντα). Μετά από κάποιο σημείο το παιχνίδι έχει κάποια άλματα που χρειάζονται πολύ καλό συγχρονισμό για να επιτευχθούν αλλά και πάλι με λίγη συγκέντρωση είναι δυνατόν να περαστούν χωρίς να γίνονται πολύ εκνευριστικά και χωρίς πολλά rewind του χρόνου.

Επιστρέφει φυσικά και το περίφημο πισωγύρισμα του χρόνου (το ctrl-z των κονσόλων) με το οποίο διαγράφουμε την τελευταία μας (μάλλον απονενοημένη) πράξη γυρνώντας σε ένα ασφαλές σημείο για να ξαναπροσπαθήσουμε να προχωρήσουμε χωρίς να στείλουμε τον Prince να βρει τον Αλλάχ νωρίτερα από την ώρα του. Νέες δυνάμεις του πρίγκιπα όπως τα πάγωμα του νερού ή η εμφάνιση “αόρατων” τοιχών και άλλων σημείων του περιβάλλοντος που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για το ατελείωτο platforming, δίνουν μια αναζωογονητική αίσθηση, αλλά το παιχνίδι δεν παύει να είναι μια καλογυαλισμένη μίξη των PoP της προηγούμενης γενιάς.

Η μάχη είναι μηχανική και δεν έχει τις εντυπωσιακές κινήσεις των προηγούμενων τίτλων. Οι εχθροί είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους γκαβοί ή μονόφθαλμοι (εκτός του ότι είναι αργοί και επαναλαμβανόμενοι) γιατί αμάν θα κάνετε να φάτε πάνω από ένα hit. Τέτοια αστοχία ούτε ο Αστέρας Κολοπετινίτσας. Έχουν προστεθεί και κάποιες νέες μαγικές δυνάμεις οι οποίες βοηθούν πολύ στις μάχες χωρίς να δίνουν κάποια αίσθηση βάθους και στρατηγικής μιας και το μόνο που χρειάζεται για να εξολοθρεύσετε τους αρκετούς εχθρούς που εμφανίζονται επί της οθόνης είναι να κάνετε roll (δεν έχει άμυνα ο ήρωας) και hit συνεχώς.

Σκοτώνοντας εχθρούς παίρνουμε χρυσά orbs (κόκκινα για την υγεία, μπλε για τον χειρισμό του χρόνου και τα λοιπά «μαγικά») με τα οποία μπορούμε να κάνουμε level-up και να εξοπλίσουμε το ήρωα μας με εφόδια που θα του χρειαστούν για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του (επιμήκυνση της μπάρας υγείας του, προσθήκη νέων slots για τα πισωγυρίσματα του χρόνου, προσθήκη νέων δυνάμεων κτλ).

Τα βίντεο είναι πολύ όμορφα, ειδικά όσον αφορά το facial animation των πρωταγωνιστών και τα μαγευτικά-ανατολίτικα τοπία. Καλά είναι και τα in-game γραφικά αλλά δεν είναι να ξετρελαίνεσαι κιόλας. Υπάρχει θέμα με το μαλλί του πρίγκιπα, το οποίο έχει μια περίεργη σχέση με τους νόμους της φυσικής, αλλά γενικά είναι ένας ευπαρουσίαστος – χωρίς όμως να εντυπωσιάζει - τίτλος. Τα περιβάλλοντα έχουν την απαραίτητη ανατολίτικη essence (τιγκαρισμένο στην μπουχάρα και το πήλινο το παλάτι – γκαλερί Μοιραράκη το κατάντησαν) αλλά μας τα χαλάνε οι επαναλαμβανόμενοι και δίχως ποικιλία εχθροί.

Όμορφες και οι ανατολίτικες μελωδίες που στο σύνολο τους είναι ψιλοαδιάφορες (τι νομίσατε ότι θα έχει τσιφτετέλια για να χορεύουν οι χανούμισσες;) αντίθετα με το voice acting που έχει ενδιαφέρον αν και οι ατάκες των ηρώων είναι σχετικά προβλέψιμες. Οι εχθροί το μόνο που κάνουν είναι να μουγκρίζουν (οι κομπάρσοι) ή να μιλάνε ακαταλαβίστικα (τα αφεντικά) αλλά αυτό το κάνουν με πολύ ευδιάκριτο υποκριτικό ταλέντο και περίσσια παρρησία (δεν γράφω ποτέ σαρκαστικά).

Μετριοκαλούτσικος τίτλος το Prince of Persia: The Forgotten Sands, που θα μπορούσε να είναι καλύτερος (και χειρότερος) και προφανώς βγήκε για να εκμεταλλευτεί την πρεμιέρα της ταινίας. Για τους φαν του Ταρζάν είναι ιδανικός αφού έχουν να πηδήξουν τόσο πολύ από τότε που βγήκε το Assassin’s Creed II (πριν κάνα εξάμηνο). Αν σας άρεσαν τα προηγούμενα παιχνίδια, στο The Forgotten Sands θα βρείτε την συνέχεια της σειράς που αφήσατε πίσω σας στο PS2/GC/XBOX.

+ Άφθονο platforming
+ Λίγες αλλά ενδιαφέρουσες νέες προσθήκες μάχης/ακροβατικών

- Μάχη, ακροβατικά, βίντεο και ξανά μάχη, ακροβατικά, βίντεο (reset, eject, power off)
- Δεν είναι κάτι το καινοτόμο σε σύγκριση με τα παλιότερα παιχνίδια της σειράς
- Βαρετή ιστορία μες την κλισαδούρα

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

Πλατφόρμα: PS3 (Xbox 360, PC, Wii, DS, PSP, κινητά)
Έκδοση: Ubisoft
Ανάπτυξη: Ubisoft
Διάθεση: CD Media
Είδος: Action-adventure
Παίκτες: Single
Επίσημο Site: http://prince-of-persia.uk.ubi.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 20/5/2010
PEGI: 16